Την Καθαρή Δευτέρα ο ουρανός από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, γεμίζει με πολύχρωμα πουλιά τους χαρταετούς!Κατά την επικρατούσα άποψη οι χαρταετοί είναι επινόηση των ανατολικών χωρών. Σε αυτέ τις χώρες η τέχνη της κατασκευής χαρταετού τελειοποιήθηκε φτάνοντας στο σημείο να φτιάχνουν ιπτάμενους "δράκους", πουλιά, ψάρια, ζώα. Τους στόλιζαν με ευχές και επιθυμίες, και τις έστελναν με ένα αετό, όσο πιο κοντά μπορούσαν στο θεό. Προσάρμοζαν πάνω τους μικρές φλογέρες, οι οποίες σφύριζαν καθώς πέρναγε από μέσα τους αέρας, κι ο ήχος που έβγαζαν πίστευαν πως έδιωχνε μακριά τα κακά πνεύματα. Ακόμα και σήμερα δυό χιλιάδες χρόνια μετά, οι Κινέζοι πιστεύουν πως πετώντας αετούς θα διώξουν μακριά την κακή τους τύχη, κι ότι όσο πιο ψηλά θα φτάσει ο αετός τόσο πιο τυχεροί θα είναι.
Από πολύ νωρίς οι χαρταετοί εκτός από παιχνίδι και τη χρήση τους σε θρησκευτικές τελετές, άρχισαν να έχουν και πρακτικές εφαρμογές. Αναφέρεται ότι ο αυτοκράτορας Γουέν Χσουν Τι, έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους όχι όμως από χαρτί ή ύφασμα αλλά από μπαμπού, τους οποίους επάνδρωνε με κρατουμένους. Όσοι από αυτούς επιζούσαν των πτήσεων αυτών κέρδιζαν την ελευθερία τους!
Αυτό όμως που δεν ξέρουμε οι περισσότεροι είναι πως κατά την ελληνική αρχαιότητα υπήρχαν δείγματα προσπαθειών κατασκευής αετών. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας(440-360 π.Χ.)χρησιμοποίησε στις μελέτες του τον αετό. Ήταν ένας μαθηματικός από τον Τάραντα, μαθητής του Πυθαγόρα, που ασχολήθηκε και με πτήσεις. Θεωρείται ο τελευταίος αλλά και ο σηματικότερος των Πυθαγορείων. Επίσης σε ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής υπάρχει παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια λευκή σαϊτα από το νήμα της έτοιμη να πετάξει.
Στην Ευρώπη ο χαρταετός εμφανίζεται στο 1400 μ.Χ. Τον έφεραν εξερευνητές που είχαν επιστρέψει από Ασία.Εκείνοι οι αετοί δεν ήταν όπως τους ξέρουμε σήμερα καιαυτό γιατί για να γίνει ο χαρταετός χρειάζεται πολύ λεπτό χαρτί, είδος πολυτελείας εκείνη την εποχή. Γι' αυτό οι αετοί κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ήταν φτιαγμένοι από πανί, όπως τα πανιά των πλοίων.
Όμως οι αετοί, είτε από χαρτί είτε από πανί, χρησιμοποιήθηκαν και για επιστημονικούς σκοπούς. Το 1752 ο Βενιαμίν Φραγκλίνος διαπίστωσε με τη βοήθεια ενός αετού τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και έφτιαξε το αλεξικέραυνο. Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.
Στις μέρες μας τους συνδυάζουμε με το παιχνίδι και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά περιμένουν πως και πως την Καθαρά Δευτέρα να πετάξουν το χαρταετό τους.
Πόσα παιδικά ματάκια δεν λάμπουν όταν βλέπουν το χαρταετό τους να πετάει ψηλά.
Και πετούν τα χρώματα και τα όνειρα και τα παιδικά χαμόγελα!!
Γι' αυτο και εμείς σήμερα σας αφιερώνουμε το καταπληκτικό ποίημα της φίλης μας Τζούλιας (7ο Δημοτικό Χαϊδαρίου)και καλά "πετάγματα"!!
ποιήμα χαρταετού
Μπράβο Μαρία για το όμορφο blog.... Είμαι σίγουρος πως η προσπάθειά σου θα βρει μιμητές γιατί είσαι πρωτοπόρα και φαίνεται ότι αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις.. και πάλι συγχαρητήρια!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Είστε από τους πρώτους μας αναγνώστες και πραγματικά χαίρομαι γιατί θα ήθελα να συνεχίσω με την ίδια όρεξη!! θα τα πούμε στα σεμινάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήmpravo!!!oraia doulia!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή